Het project heeft tot doel de voorziene technische installaties van Aquafin te huisvesten. De bijkomende uitdaging voor dit project is de vraag van de stad Antwerpen om utilitaire installaties als waardevolle landmarks in het beeld van de stad te integreren. Deze objecten kunnen de stad en haar openbaar domein tekenen en een aanzet zijn voor verbetering van vaak onaantrekkelijke plekken. Form follows function. Ruimten die niet de volledige hoogte nodig hebben, zijn lager geaccentueerd, waardoor het gebouw zijn sculpturale vorm krijgt. De hoogte-accenten volgen uit de dimensies van de technische installaties.
Hiervoor was een intense interdisciplinaire samenwerking nodig tussen de verschillende actoren: Riolink, AMT en Aquafin zelf.

Het sculpturale karakter wordt versterkt door de materialisatie. Het gehele bouwwerk wordt uit beton opgetrokken en voorzien van een donkere polyurea coating. De coating zorgt ervoor dat alle oneffenheden, zoals de stortnaden, worden gereduceerd, de dak- en gevelvlakken gaan hierdoor samenwerken als één geheel, een monoliet. De coating vormt tevens een beschermende laag tegen onder andere vandalisme en de mogelijk aanwezige
agressieve stoffen.

Het voorliggend ontwerp is in overeenstemming met de context, door zijn monoliete en vooral industriële karakter. Verder wordt reeds geanticipeerd op het masterplan, voor heraanleg van de kaaien en het geplande droogdokkenpark waarbij het uitgesproken architecturale silhouet reeds een voorafname doet op de objectwaarde van nieuwe paviljoenen binnen de toekomstige aanleg van het park.

De ontsluiting van het pompstation gebeurt van binnenuit, via de open (publieke) ruimte, die het gebouw in tweeën deelt. De richting van deze zogenoemde straat refereert naar de bestaande onderliggende ruien. Om deze nog meer te accentueren wordt die ‘s avonds aangelicht. Zo dient de schoorsteen als bovenverluchting en refereert het naar de omliggende industriële typologieën. Vanuit deze straat worden alle vier de ruimten ontsloten. De twee grote roosters in de voor- en achtergevel, die dienst doen als deuren, dienen voor verluchting, groot onderhoud en voor het plaatsen van de installaties. Met het oog op het toekomstige publieke gebruik van de omliggende gebieden wordt de bestaande betonplaat afgeschermd door middel van een robuust stalen hekwerk.

Het vijzelgemaal kadert in de vergroting van het sluis en het sigmaplan.
De helling van de vijzels die het water van het ene naar het ander niveau zullen brengen is technisch vastgelegd. Het volume kenmerkt zich door afgeschuinde lijnen in zichtbare schijven in vijf traveeën: 4 vijzels, 1 toegang.

Om de richting die het water zal volgen nog meer te accentueren is rondom de vijzels een put voorzien, waardoor men de vijzels al onder het maaiveld ziet vertrekken, wat het geheel meer begrijpbaar maakt voor de passant.